مسیریابی مالتی کست در شبکه روی تراشه با همبندی بروجن دو بعدی

با توجه به افزایش تعداد ترانزیستورهای روی یک تراشه که هر 18 ماه تقریبا دو برابر میشوند وجود تراشه های پیچیده تری که کارایی بالاتری داشته باشند احساس میشود. به همین علت شبکه های روی تراشه از جذابیت خاصی برخوردار هستند. در میان همبندی ها، همبندی مطلوب است که قطر کمتری داشته باشد تا بتواند سریعتر به مقصد برسد. با توجه به این نکته، همبندی بروجن که قطر آن با تعداد گره هایش رابطه لگاریتمی دارد همبندی مطلوب برای شبکه روی تراشه می باشد. همچنین با توجه به این که تاخیر کم و توان مصرفی پایین دو مولفه اساسی برای کارایی شبکه محسوب می شوند مسیریابی چندپخشی پیشنهاد می شود. لذا الگوریتمی جدید از مسیریابی چندپخشی که سبب کاهش این دو پارمتر میشود در این پایان نامه ارائه شده است و آن در همبندی دو بعدی بروجن پیاده سازی شده است. این روش بر اساس مینیمم مسیر است. در این الگوریتم، یکی از مقصدها به طور تصادفی انتخاب شده و علامت گذاری می شود. بسته به صورت تک پخشی مسیر یابی می شود تا به گره مقصد علامت گذاری شده برسد. در هر گام، تعلق داشتن گره فعلی و گره بعدی در پیام فعلی به سایر مسیرها بررسی میشود در صورتی که گره فعلی به مسیر خاصی تعلق داشت و گره بعدی در پیام فعلی متعلق به آن مسیر نبود پیام کپی می شود و آن مقصد علامت گذاری می شود. همین روش تکرار می شود تا تعداد پیام ها با تعداد مقصد ها برابر شود. در انتها مسیریابی تک پخشی با چندپخشی در شبیه ساز xmulator در فرکانس 2.5 گیگا هرتز، با پهنای فلیت 128، ماکزیمم رخداد شبیه سازی 15 میلیون و طول پیام های 32 و 64 فلیت مقایسه شده اند.